Weekend w Toruniu. Poczuj się jak w średniowieczu.

Weekend w Toruniu. Poczuj się jak w średniowieczu.

 

Toruń przyciąga jak magnes. Jest atrakcją samą w sobie. Mnożą się też w nim atrakcje. Chętnym do zwiedzania wystarczyłoby ich nie na jeden, nie na dwa, ale pewnie na klika długich dni.  Skoro wszystkich ważnych, polecanych miejsc nie zobaczycie w ciągu krótkiego pobytu, skorzystajcie z naszej ściągi.

Oto gotowy, subiektywny przepis na to co zobaczyć w Toruniu. Podpowiadamy jak zwiedzać miasto miło, nieco nietypowo, przygodowo, tak by było co wspominać. Będą zabytki, przyroda, obcowanie z tradycją i trochę ciężkiej roboty. Żartujemy z tą robotą 🙂 i zapraszamy.

 

W Toruniu (i w tym artykule) dowiecie się:

  • gdzie upiec i kupić najlepsze pierniki
  • jak się mieszka w średniowiecznym stylu
  • gdzie zobaczyć dzwon, który uratował świat
  • jak “odpłynąć” na Wiśle z flisakami
  • gdzie iść na piwo

 

 

Pierniki warte odkrycia

 

Pierniki to coś czego przedstawiać nie trzeba. Tak mówi wielu niewtajemniczonych. My sądzimy, że właśnie trzeba je przedstawiać, ze względu na długą historię i różnorodność. W Toruniu działa kilka mniejszych i większych przedsięwzięć poświęconych piernikom. Wszystkie mają wspólną cechę – wykonacie tam własny piernik ozdobny odciskany z drewnianej formy. Przybliżymy Wam, to, którego nie można ominąć, czyli Żywe Muzeum Piernika. 

Wizyta w muzeum to swoista podróż w czasie. Jeśli nie obawiacie się ubrudzić i jesteście gotowi na szybkie przeszkolenie u nieznoszącego sprzeciwu Mistrza, to coś dla Was. Traficie do piernikarni sprzed 500 lat, wstąpicie w szeregi cechu i przysięgniecie solidnie pracować. Mistrz i uczona Wiedźma Korzenna nakreślą z jakich składników, jakimi narzędziami wyrabiano piernikowe ciasto. Będziecie się czuli trochę jak pierwszego dnia w nowej pracy a trochę jak w teatrze. 😉

Niech Was nie zwiedzie dowcipna forma opowieści i stylizowany język. Nawet się nie zorientujecie ile wiedzy zdobędziecie podczas najeżonej żartem prezentacji. Prowadzący zawsze mówią mniej niż wiedzą, dlatego w przerwie (gdy pierniki się pieką) nie bójcie się pytać. Podobnie jest z eksponatami. Żywe Muzeum Piernika to muzeum narracyjne, gdzie opowieść, a nie przedmioty grają główną rolę. Chętni będą jednak mieli okazję zapoznać się bliżej z przyrządami, maszynami, zabytkowymi formami, opakowaniami i dokumentami. Cała wizyta trwa max. 1,5 godziny. Rada: bilet kupcie online parę dni wcześniej  i uniknijcie oczekiwania w kolejce. Te zdarzają się w weekendy i we wszystkie ciepłe miesiące.

Poszukującym praktycznych informacji zdradzamy, coś co dla piernikowych maniaków, takich jak my jest oczywiste, a dla turystów bywa zaskoczeniem. Wizyta w muzeum to nie warsztaty kulinarne. Nie będziecie piekli pierniczków, które po wyjściu zjecie. Otrzymacie piernik figuralny, zrobiony z twardego ciasta i posiadający piękne kształty. Jego przeznaczeniem jest być pamiątką. Podobnie było w dawnych wiekach, gdy pierniki były drogimi upominkami, przy wyjątkowych okazjach pokrywanymi złotą farbą. W drugiej części wizyty odwiedzicie piekarnię z początku XX wieku, poznacie maszyny, piece i trudną sztukę glancowania, czyli lukrowania. Na sam koniec, chętni mogą wykupić miniwarsztat ozdabiania piernikowych serc lukrami. Cierpliwa malarka poinstruuje Was jak posłużyć się tutką z lukrem wyczarować kolorowe cudeńko.

 

Żywe Muzeum Piernika, ul. Rabiańska 9

 

 

Gotyk na dotyk w każdym domu

 

Gdy będziecie odwiedzać sklepy, banki i restauracje miejcie oczy dookoła głowy. Toruń posiada największy zespół średniowiecznych zabytków w Polsce. Nasze ulubione malowidła pochodzące z XIV wieku dostępne na wyciągnięcie ręki są na 1 piętrze sklepu Biedronka na ul.  Szerokiej 22. Serio 🙂

Jeśli jednak nie lubicie przeciskania się między towarami odwiedźcie najbardziej reprezentacyjny adres w mieście: Kopernika 15. Gdybyście byli bogatym kupcem w XV wieku to byłaby nieruchomość dla Was. Rodzina Koperników była w posiadaniu tej kamienicy przez krótki czas i wygląda na to, że Mikołaj Kopernik junior się w niej nie urodził. Bezsprzecznie jednak w tej gotyckiej kamienicy dowiecie się sporo o życiu codziennym w potężnym mieście handlowym. Zajrzycie do szafy, na stół i na strych. Wyobrazicie sobie pracę kupca w jego kantorze.  Zobaczycie jak gotowali i w co się ubierali mieszkańcy dawnego Torunia.

Kamienica jest połączona od środka z sąsiednim mniejszym domem. Razem stanowią oddział Muzeum Okręgowego w Toruniu – Dom Mikołaja Kopernika. Zgłębicie tam tematy nauki i biografii słynnego astronoma. Nastawcie się na samodzielne odkrywanie zarówno autentycznych zabytków jak i treści multimedialnych czy seans filmu 4D.

Dom Mikołaja Kopernika, ul. Kopernika 15/17

 

 

Wspinaczka na wieżę świętych Janów

 

Co zrobić, żeby nie nabiegać się po Toruniu, ale zobaczyć go w całości? Trzeba wejść na kościelną wieżę! Co prawda nic nie zastąpi spaceru wśród gęstych uliczek starówki, ale podziwianie średniowiecznego miasta z wysokości to dopiero gratka.

Chodzi o 52-metrową wieżę kościoła świętych Janów. Poczujecie się jak dzwonnicy, gdy pokonacie kilkaset kamiennych schodków w kręconej klatce schodowej. Wspinaczka będzie miała 2 etapy. Najpierw dotrzecie do miejsca gdzie wisi Tuba Dei – największy średniowieczny dzwon w Polsce (i piąty największy w Europie!) Zobaczycie go z bliska, a 7238 kilogramowego instrumentu umiejącego odwołać koniec świata nie widuje się często, zapewniamy! To właśnie ten dzwon poruszany jest tylko kilka razy w roku w bardzo nietypowy sposób – siłą nóg. Pierwotnie dzwon znajdował się znacznie wyżej i kołysany był za pomocą lin. W wojennych zawieruchach Trąbę Bożą opuszczono, tkwiła w bezruchu 150 lat i dopiero XIX wieku wynaleziono nowy sposób dzwonienia. Podpowiemy tylko, że miniaturę dzwonu, wiszącą w Domu Legend Toruńskich poruszamy co godzinę podczas interaktywnych pokazów.

Dalsza część wchodzenia jest krótsza i prowadzi pod sam dach wieży. Widok z okienek wychodzących na 4 strony świata jest bezcenny i w dodatku bezpieczny. Nie musicie wystawiać się na hulający wiatr i balansować przy niskiej barierce.

Kościół św. Janów, ul. Żeglarska. Wejścia na punkt widokowy na wieży są dostępne od kwietnia do października, niedrogi bilet kupicie w kruchcie kościoła.

 

 

 

Rejs po Wiśle drewnianą łodzią

 

Dola flisaka nie należała do lekkich. Spławiał towary Wisłą z Torunia do Gdańska, znosił gryzące pchły, palące słońce i mało zarabiał. Jeden z flisaków dokonał czegoś wyjątkowego, wyprowadził z miasta całą plagę żab. Zaraz… podryfowaliśmy zanadto w stronę legendy. Dzisiaj jednak możecie doświadczyć tych przyjemnych stron flisactwa. Zapraszamy na pokład!

Jeśli chcecie zobaczyć Toruń z perspektywy Wisły, być naprawdę blisko natury i pogawędzić ze sternikiem, oto sposób: rejs po Wiśle drewnianą łodzią z Toruńskimi Flisakami. W zależności od sezonu będziecie mogli wybrać rejs na wschód lub zachód słońca. Niespieszna wyprawa np. do Ciechocinka lub do Wielkiej Nieszawki to doskonała okazja do przećwiczenia dialogów z “Rejsu” Marka Piwowskiego. Łodzie toruńskich flisaków to płaskodenne, bardzo stabilne drewniane konstrukcje typu bat. Jeśli obawiacie się, że pływanie mogłoby być aż zanadto “slow”, pocieszamy, łodzie mają silniki.

Dłuższe wyprawy bywają łączone z przystankami wśród zieleni, plażowaniem, gotowaniem z dzikich roślin. słuchając szumu wody i ptasiego śpiewu szybko zapomnicie o miejskim życiu. Latem szukajcie rejsów ruszających wg. wcześniej ogłoszonego harmonogramu. Łodzie cumują na przystani (toruńskiej marinie) na końcu bulwaru, za mostem im. Piłsudskiego. To bardzo blisko centrum, 15 min. piechotą od Rynku Staromiejskiego.

 

Toruńscy Flisacy – Basonianka, dojazd do przystani od ul. ks. Jerzego Popiełuszki 1. Miejsca trzeba rezerwować.

 

 

 

Najstarsza gospoda w Toruniu

 

Pod koniec dnia będziecie czuli, że zasłużyliście na nagrodę. Bez pośpiechu, w poczuciu dobrze spędzonego czasu udajcie się na “ten drugi” rynek w Toruniu, czyli na Rynek Nowomiejski. Co prawda jest spokojniejszy od Staromiejskiego, ale wcale nie gorszy. Tym bardziej, że znajdziecie tam Gospodę pod Modrym Fartuchem. To najdłużej działająca knajpa w mieście. W 2020 r. kończy 531 lat! Zmieniała wystrój, charakter i nazwy, ale piwa wciąż można (i należy) w niej spróbować. Zrobili to już Napoleon Bonaparte i król Jan Olbracht.

Dziś to Krajina Piva – ulubiony cel wypraw piwoszy. Lokalne piwa z minibrowarów, kraftowe, zagraniczne, wszystko czego dusza zapragnie. Kilkaset gatunków piwa, uśmiechnięta obsługa i swobodna atmosfera sprzyjają relaksowi. Rozsiądziecie się przy ciężkich drewnianych ławach, a nad waszymi głowami będą wisiały gliniane kufle. Wnętrze jest przytulne i swojskie a latem powiększa się o ogródek.

Kto zajrzy tam głodny, ten niech się nie martwi. Czekają garnuszek żuru dla tradycjonalistów, burger wyższy niż szerszy dla maksymalistów albo domowa szarlotka z lodami dla milusińskich.

 

Gospoda Pod Modrym Fartuchem & Krajina Piva, Rynek Nowomiejski 8.